اگر شما نیز به دنبال درک رابطه مد و صحنه های بزرگی که مدل ها در حال قدم زدن روی آن هستند می باشید، ما نیز در ادامه تاریخچه آن را از گذشته تا به امروز مورد بررسی قرار می دهیم.
شروع نمایش مد
در اواخر دهه ۱۸۰۰ اوایل دهه ۱۹۰۰ طراحان ماحر در زمینه تجارت و بازاریابی زنانی را استخدام نمودند تا طرح های خود را در اطراف تفرجگاه های پیست مسابقه بپوشند. استفاده از این روش به طراحان این امکان را می داد تا محصولات آن‌ها در معرض توجه قرار بگیرد و افراد بسیاری تصمیم به تقلید از مدل ها می گرفتند. به این ترتیب آن دسته از افرادی که لباس های این زنان را مشاهده می نمودند به دنبال خرید آن‌ها بودند و در نتیجه طراحان می توانستند سود بالایی را از طریق فروش بیشتر به دست آورند.
با آغاز قرن بیستم اغلب طراحان مد سطح بالا از مدل های دارای استاندارد با نام مانکن جهت معرفی محصولات خود استفاده می نمودند. این اقدام از طرف طراحان مد بیشتر برای آن دسته از مشتریان خود انجام می گرفت که دارای سطح مالی بالایی بودند. مانکن‌ها در این نمایش‌ها به شیوه معمولی راه می رفتند و مشتریان در کنار صرف چای یا قهوه لباس های پوشیده شده آن‌ها را بررسی می نمودند.
بازه زمانی بین ۱۹۰۸ تا ۱۹۱۰ را می توان یک نقطه عطف برنامه ریزی شده برای نمایش های مد دانست. در این مدت نمایش های مد برنامه‌ریزی شده با عنوان رژه های مد به یکی از رویدا های بسیار مهم تبدیل شدند. این سبک از فشن شو در سالن های بزرگ انجام می شد و اغلب به مدت چند هفته ادامه می داشت.
شروع کت واک
نمی شود یک طراح به خصوص را نام برد که باعث ورود فشن شو به رسانه‌ها شده باشد؛ اما از طرفی در بین طراحان مد پل پوآرت و لوسیل هر دو را به خاطر استفاده از تکنیک های هوشمندانه شهرت بالایی را به دست آوردند. به این صورت که لوسیل جهت راه اندازی یک جریان ثابت از شرکت کنندگان در نمایشگاه مد تصمیم گرفت تا دعوتنامه ای را به آن‌ها ارسال کند. او با این تکنیک توانست تجارت خرید لباس را به یک رویداد اجتماعی تبدیل کند.
در این زمان نمایش بیشتر جنبه معرفی محصولات و ترند های جدید را داشت؛ اما لوسیل لباس های طراحی شده خود را با نام های احساساتی مانند انواع کلکسیون «عشق در مه» معرفی کرد تا اثر هنری او جنبه کالا به خود نگیرد و حاصل تخیلات ذهنی او معرفی شود.
پوآرت بیشتر به خاطر ایجاد روش های افراطی‌‌تر از لوسیل شناخته می شود. برای تبلیغ آخرین مجموعه های خود میزبانی مهمانی های دیدنی لباس را برعهده گرفت. یکی از این مراسم های افسانه ای که «هزار و دومین شب» نام داشت اولین کت واک تعاملی بود که در دنیای مد شکل گرفت.
برگزاری هفته مد
در سال ۱۹۱۸ به خاطر افزایش تعداد خریداران خارجی که برای مشاهده جدیدترین سبک به اروپا می آمدند خانه های موفق به برگزاری شو های خود پرداختند که امروزه آن را «هفته مد» می نامیم. بعد از سپری شدن چند سال کریستین دیور در سال ۱۹۴۷ کلکسیون معروف خود به نام «نگاه جدید» را معرفی کرد. کریستین دیور در معرفی این مجموعه خود از سالن میزبانی در هتل استفاده کرد.
در این نمایش روزنامه‌نگاران سرشناس در ردیف اول قرار می گرفتند و به تهیه گزارش و عکسبرداری از مدل‌ها می پرداختند. در ردیف های دیگر خریداران و مشتریان بالقوه بودند که محصولات مورد علاقه خود را انتخاب می نمودند.
