پیدایش انگشتر

امروز می‌خواهم شما را به سفری ببرم، به دره‌ی پرآب پادشاهان، عصر فرعون‌ها و ملکه‌ها، به دوران باستان که همه‌چیز حسی از هنر ناب، ساده، طبیعی و باستانی، فناوری و حتی هنر جادوگری داشت. مصر باستان، جایی که تاریخ حلقه ها به آن تعلق دارد.
مصریان 4000 سال قبل از میلاد عمدتاً از مهر یا حلقه‌های مهر و موم شده استفاده می‌کردند، که در آن مهر حک شده بر روی قاب می‌تواند برای احراز هویت اسناد توسط مالک استفاده شود، اکثر حلقه‌ها حاوی یک طلسم یا طلسم برای محافظت، ابدیت، رفاه و ثروت یا فقط برای افزودن بودند. زیبایی برای دارنده آن، مواد به کار رفته در حلقه ها بر اساس طبقات اجتماعی بود، به عنوان مثال طلا به طبقه خاصی محدود می شد، یعنی ثروتمندان.

قبل از اینکه به تاریخ بپردازیم، می خواهم در مورد زمان خاصی در مصر صحبت کنم که مردم به جواهرات خود سنگ اضافه کردند و چرا!
شیشه‌ای مرموز به نام شیشه صحرای لیبی که توسط نظریه‌پردازان و دانشمندان باستانی بیگانگان تأیید شده بود که در اثر انفجار هسته‌ای تقریباً 29 میلیون سال پیش ساخته شده است، در صحرای غربی مصر پیدا شد. مثل یک شیشه رنگارنگ زیباست، گرمای ناشی از آن انفجار ماسه ها را به این سنگ های زیبا تبدیل کرده است، مصریان باستان معتقد بودند که این انفجار متعلق به خدایان آسمان است، مخصوصاً جنگ بین خدایان و استفاده از سلاح های پیشرفته! بله، می دانم که باورنکردنی و باورنکردنی است، اما حقیقت دارد، شما می توانید این اطلاعات را در سراسر جهان در هر فرهنگ از بسیاری از فرهنگ های اساطیری، تاریخی، کتاب مقدس، حتی مصریان باستان و سایر الواح اهرام باستانی این اطلاعات دقیق را پیدا کنید، اما به حلقه ربطی داره؟
خوب مردم در آن زمان معتقد بودند که داشتن این سنگ ها در جواهراتشان به آنها کمک می کند تا با خدایان خود ارتباط برقرار کنند و این نوع جواهرات آنقدر ارزشمند و مهم بودند که راهی برای ارتباط، صحبت و عبور از قلمروهای اختری یا دیگر قلمروها بود. جادویی است اگر کمی در مورد جادوها و سیگل های باستانی بدانید که آنها با استفاده از این سنگ ها مانند کارنلین، فیروزه، هماتیت و آمتیست و غیره و حکاکی های سیگل یا طلسم بر روی آنها به سختی سعی می کردند به خدایان آسمان پیوند بزنند.

البته برخی از حلقه‌ها فقط یک شناسه برای دارنده آن بوده و تمام داده‌ها روی حلقه حک شده بود، اما برخی از آنها سنگ‌های خاصی داشتند زیرا مردم باستان به طالع بینی و دانش چاکراها و طب فشاری اعتقاد داشتند.
و طب سوزنی همواره سعی می کردند از این دانش در زندگی روزمره خود حتی در جواهرات خود استفاده کنند، برخی از سنگ ها یا مواد موجود در انگشترها به دلیل خاصی برای سلامت، ثروتمندتر یا شفابخش بدن، کریستال ها و سنگ ها را می شناختند. روش کار درست با آنها، ما انسان ها همه این داده ها و حقایق را می دانستیم اما در طول تاریخ به دلایل غیراخلاقی توسط بزرگان دین از ما گرفته شده است که این موضوع اکنون از بحث ما خارج شده است. اما اگر می‌خواهید درباره تاریخ باستان اطلاعات بیشتری کسب کنید، کافی است در نظرات به ما سر بزنید.
با بازگشت به حلقه ها به اندازه کافی فهمیدیم که تاریخچه حلقه ها به مصر باستان باز می گردد، همچنین اطلاعاتی در مورد سرزمین ایران بزرگ با فرهنگ و فناوری عظیم و غنی آن داریم.
وقتی می گویم فناوری منظورم این است که اجداد باستانی ما بسیار پیشرفته بودند اما به نوعی از بین رفته بودند! پوف!

انگشترها و زیورآلات زیبایی داریم که در ایران، عراق، افغانستان، پاکستان و ایران باستانی که این مناطق اصلی در کنار مناطق دیگر را در بر می گرفت، یافت شده است.
حلقه ها بیشتر شبیه به یک شناسه در گذشته بودند
در یونان باستان از حلقه‌ها بیشتر برای تزئین استفاده می‌شد و در دوره هلنیستی از حلقه برای نگه‌داشتن سنگ‌های کابوشن منفرد مانند کارنلین و گارنت یا خمیر شیشه‌ای استفاده می‌شد.
در رم، حلقه‌ها نماد مهمی از موقعیت اجتماعی بودند، در قرن‌های اولیه جمهوری روم، جنس آن آهن بود و استفاده از حلقه‌های طلا به طبقات خاصی محدود می‌شد، مانند پاتریسیون‌هایی که منصب بالایی داشتند. اما در قرن سوم قبل از میلاد، امتیاز پوشیدن حلقه به طبقه شوالیه‌ها و معبدها یا معادل‌ها تعمیم داده شد، و در قرن سوم پس از میلاد، در زمان امپراتوری روم، عملاً هر شخصی به جز برده مجاز به پوشیدن انگشتر طلا بود.

در دوران میانسالی اروپا، انگشترها در معاملات مذهبی، حقوقی و تجاری اهمیت زیادی داشتند.
کلیسای کاتولیک رومی حلقه های اسقفی را به اسقف های تازه منصوب شده اعطا می کرد و به اصطلاح حلقه های پاپی توسط پاپ ها به کاردینال ها داده می شد. یک انگشتر بزرگ پاپی به نام حلقه ماهیگیر – ساخته شده از برنز طلاکاری شده و تصویر ماهیگیری سنت پیتر – به طور سنتی توسط پاپ به عنوان مهری برای اسناد پاپی استفاده می شود و این قسمت من را به یاد خدایان ماهی می اندازد – این نیز آنوناکی است. خدایان_ و حضور آنها در نمادها و آیین های نمادین کلیسای کاتولیک از ابتدا تا کنون.
در این بخش از تاریخ ما، شوالیه ها و تمپلارها معروف هستند و قبل از اینکه اطلاعات بیشتری اضافه کنم، همه شما حلقه های معروف پادشاه سالومون را می شناختید، یکی با نماد پدرش ستاره داوود و حلقه ای که او می توانست سایر موجودات جهان مانند آن را کنترل کند. جین یا جن، پس حلقه حاوی قدرت های فوق العاده بود.
حلقه‌های غیبی که به عنوان طلسم یا طلسم عمل می‌کردند – همانطور که در بالا در مورد مصریان باستان ذکر کردم – قرار بود دارای قدرت جادویی باشند. در آن از سنگ‌ها، فلزات، دندان‌ها و پنجه‌های حیوانات، استخوان‌ها، گیاهان و غیره استفاده می‌شد.
حلقه‌های سمی، که حاشیه‌های توخالی آن حاوی سمی برای خودکشی یا قتل بود. همه ما فیلم هایی دیده ایم که ماموری از انگشتر خود برای آلوده کردن نوشیدنی و مسموم کردن یک فرد استفاده می کند!
حتی در کشورهای عربی در قرن بیستم، مهره‌ها و طلسم‌های آبی رنگ در کنار حلقه‌ها به حیوانات اهلی، کودکان، عروس‌ها و حتی خودروها وصل می‌شوند تا از بدشانسی و بدشانسی جلوگیری کنند.

در عصر سومری – انکی و انلیل، خدایان آنوناکی و تمدن‌های دره سند، مهره‌های طلا با شکل‌های مختلف تا اوایل هزاره سوم قبل از میلاد مورد استفاده قرار می‌گرفتند. مهره‌های لوله‌ای، کروی و خربزه‌ای شکل وجود داشت، اما مشخص‌ترین آن مهره‌ای لوله‌ای شکل بود که دو بال نیم‌دایره به هر طرف متصل بود، گویی به تقلید از یک دانه گیاه، شاید منظور آنها دانه‌ای بود که ما را در سال 2000 قبل از میلاد ساخته بود. مهره‌های کروی شکلی شبیه به دانه‌های نستورتیوم، با فلوت‌های سبک در امتداد خط سوراخ، استفاده می‌شد. محبوبیت بابلی ها باقی ماند و تا زمان آشور ادامه یافت.
و ما نمی توانیم مایاها را فراموش کنیم، مردمانی با دانش بالای ریاضیات، طالع بینی و نجوم. در میان این قبایل در آمریکا، معمولاً مقدار زیادی مهره‌های سنگ و صدف پوشیده می‌شد که دومی یا پوسته کامل بود یا از پوسته شکل گرفته بود. به طور کلی، به جز در تمدن های کلاسیک اینکاها در پرو، دانه های سنگی نادر بودند. برخی از آنها که شکل عجیبی دارند و تبر دوتایی را نشان می‌دهند، پرویی هستند، اما دانه‌های آزتک و اینکا از یشم و دیگر سنگ‌های رنگی به اشکالی مانند قورباغه و جمجمه انسان وجود دارد. تعدادی از سایت‌ها در پرو، گویان و هندوراس، مهره‌های لوله‌ای طلایی-فیلیگرانی را به‌دست آورده‌اند. همه آنها این دانش را داشتند که با جواهرات خود به خدایان خود متصل شوند یا یک دروازه بین ستاره ای را باز کنند!

حلقه ها بیشتر ارتباطی با موجودیت بالاتر بودند. برخی برای تزئین، برخی برای درمان، مراقبت های بهداشتی، ثروت و رفاه مورد استفاده قرار می گرفتند، سپس به طور گسترده برای تجارت و مبادله به ویژه در قرون وسطی اروپا استفاده می شد. در طول قرن های 17 و 18، این تجارت مهره و انگشتر بسیار زیاد بود. استفاده از مهره‌ها، انگشترها، طلسم‌ها و در مجموع جواهرات به‌عنوان تزیین شخصی در طول تاریخ ادامه داشته است، غنای تزیینات با مد متفاوت است.
امروزه هم طلسم یا انگشترهای سنگی برای درمان، شفابخشی یا حتی تزیین زیبا و یا انگشترهایی داریم که به دلیل وجود الماس بزرگی که روی آن وجود دارد و قیمتشان به اندازه الماس است، قیمت بیشتری دارند.
در سال 1477، آرشیدوک ماکسیمیلیان اتریش اولین حلقه نامزدی الماس ثبت شده را برای نامزد زیبایش، مری بورگوندی، اختراع کرد.
خوب الماس ها بهترین دوستان دختران هستند، اینطور نیست؟
فکر می‌کنم امروز درباره تاریخچه حلقه‌ها چیزهای زیادی توضیح دادیم، البته این یک موضوع بی‌پایان برای گفت‌وگو است، بنابراین تصمیم گرفتم آن را به جلسات مختلف تقسیم کنم، امیدوارم از این مقاله و دفعه بعد که حلقه خود را می‌زنید لذت ببرید. فقط عمیق نفس بکشید و روح فراعنه و مردم باستان را در کنار خود احساس کنید! خوب این کمی ترسناک بود، شما فقط می توانید برای این هنر زیبای باستانی در انگشت خود سپاسگزار باشید.